In de herfst, nat en koud met enorme windstoten, bezocht ik het eiland Texel. De kleuren van het eiland, het strand, de zee en de lucht. Alles was waanzinnig mooi. Ik ben op de vuurtoren geklommen en moest mijzelf vasthouden om er niet vanaf geblazen te worden. Mijn tas bungelde hoog in de lucht. Maar wat een uitzicht. Heel af en toe kwam de zon door voor een paar minuten. Dan zag je een stukje van het landschap van kleur veranderen.
Het was mijn mooiste herfst ooit.
